Peter R de Vries is donderdag 15 juli overleden aan de gevolgen van de aanslag die negen dagen eerder op hem werd gepleegd. Nederland verliest hiermee een moedige strijder tegen misdaad en onrecht en vóór rechtvaardigheid. Aannemelijk is dat Nederland hiermee nog iets verlies: het vertrouwen dat je hier openlijk voor je mening kunt uitkomen, ook als die mening machtige en moraalloze lieden niet aanstaat.

Direct na de aanslag werd deze daad gekenmerkt als ‘een aanval op de rechtsstaat’, of op de journalistiek. Echter deze aanslag was geen aanval op de rechtsstaat of op de journalistiek.
Het was een aanval op Peter R de Vries.

Journalist tegen onrecht

Een aanval op een man die zich voluit inzette voor een goede rechtsgang, voor rechtvaardigheid, tegen onrecht. Hij is opgekomen voor individuele verdrukten, heeft vastgelopen rechtszaken weten open te breken en daarin tot een oplossing te komen. Maar vooral sprak hij zich onomwonden uit over de zware criminaliteit, hoe die steeds brutaler werd in zijn optreden en invloed verwierf in de samenleving. Hij waarschuwde daarvoor.

Peter R de Vries maakte daarbij ruim gebruik van journalistieke middelen en methodes en presenteerde zijn resultaten op journalistieke wijze. Het is echter niet zijn journalistieke werk waardoor er een moordaanslag op De Vries is gepleegd. Noch wilde (de opdrachtgever van) de moordenaar de rechtsstaat aantasten. Deze beide zaken laat zo iemand volkomen koud.

Dwars

Iemand heeft Peter R de Vries uit de weg willen ruimen, simpelweg omdat hij hem dwars zat. Een minieme hoeveelheid twijfel daargelaten, lijkt het evident dat De Vries’ hulp aan kroongetuige Nabil B in het Marengoproces iemand niet zinde. Zoals eerder al een broer van de kroongetuige werd vermoord, en zijn advocaat Derk Wiersum.

Alles wijst daarom naar de bende rondom de hoofdverdachte in de Marengo-zaak. Deze bende (en dit geldt ook indien de dader vanuit andere hoek gevonden zal worden) wil iedereen die het tegen hen opneemt om zeep helpen. En vooral laten weten dat iedereen die het tegen hen opneemt het risico loopt te worden vermoord, een risico dat ook volkomen onschuldige familieleden lopen. Zulk brutaal optreden tast zeker wel de rechtsstaat aan. En boezemt individuele strijders tegen onrecht angst in, met het risico dat zij zich gedeisd gaan houden.

Kortom, de rechtsstaat is door deze moord zeker wel in gevaar gekomen, en de misdaadjournalistiek is beslist ook verder bemoeilijkt.

Help mee

Het is te hopen dat deze moord op een volksheld leidt tot een breed- en diepgevoelde overtuiging dat iedereen kan meehelpen om de rechtsstaat in stand te houden. Om weerstand te bieden tegen criminaliteit. Om het onderlinge fatsoen levendig te houden. Om beschaafd met elkaar om te gaan. “Nee” zeggen tegen misdaad vergt moed, en soms offers. Het is zaak dat de overheid hierin initiatieven neemt of eventueel alleen burgerinitiatieven faciliteert.

De samenleving als geheel heeft tot taak om ieder mens een plekje te geven. Concreet gaat om deze drie zaken:

• erop toezien dat álle kinderen van jongs af aan leren om prettig met elkaar om te gaan
• goede scholing, zodat iedereen een zinvolle bijdrage kan leren leveren aan de samenleving
• werk, of andere activiteiten, waarmee je zowel geld als enig respect verdient

Wie een of meer van deze drie zaken in zijn leven mist, zoekt nu te makkelijk zijn geluk in de misdaad.